ΒΙΒΛΙΟ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΩΔΩΝΗ

Ήρωες σε στάση εργασίας
Συγγραφέας: Θέου Ιωάννα

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Τι γίνεται όταν 7 πρόσωπα από την ελληνική μυθολογία και τα έργα των 3 τραγικών ποιητών ζητούν αλλαγές στη ζωή τους και στην ιστορία τους; Επικρατεί το χάος; Βγαίνουν μαχαίρια; Δημιουργούνται κρυφές συμμαχίες;
Το θεατρικό αυτό —ίσως λίγο πιραντελικό, ίσως και όχι— είναι μια σάτιρα της σύγχρονης κοινωνίας, ίσως και όχι μόνο. Αν πρόσωπα και καταστάσεις, συνειρμικά, σας φέρνουν στο μυαλό γεγονότα από τη ζωή σας —σας διαβεβαιώνω πως— ήταν τυχαίο, εντελώς τυχαίο. Ίσως το βρείτε λίγο παράλογο, ίσως και πολύ, μα κατά τη γνώμη μου, μάλλον ταιριάζει με την εποχή μας.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η Ιωάννα Θέου γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 1984. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο 
(Πρότυπο-Πειραματικό Γυμνάσιο και Λύκειο). Είναι πτυχιούχος του Ιστορικού Τμήματος του Ιονίου Πανεπιστημίου και κάτοχος Μεταπτυχιακού στην Ιστορία του Θεάτρου στη Φιλοσοφική  Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ως γνωστός «ποντικός» της βιβλιοθήκης, ξέρει αγγλικά, ιταλικά και γαλλικά και δεν θα ησυχάσει αν δεν μάθει όσα περισσότερα προλαβαίνει και δεν λύσει τα  αξεδιάλυτα μυστήρια του σύμπαντος –χωρίς, ελπίζει, να χρειαστεί να πουλήσει την ψυχή της στον διάβολο. Όσοι γνωρίζουν τον Φάουστ δείχνουν κατανόηση! Δίδαξε ελληνικά για τρία χρόνια, ως εθελόντρια, στο «Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών και Προσφύγων της Αθήνας». 
Το Κλυταιμνήστρα - Κασσάνδρα:
Στων σκοταδιών την άμπωτη είναι το πρώτο της θεατρικό και ελπίζει –ξανά– όχι και το τελευταίο.





Αστικά διηγήματα
Συγγραφέας: Μοσχονάς Νίκος Γ.

«Συνόδεψε την Έλσα μέχρι το σπίτι-της· έμενε στο κέντρο. Έπειτα πήρε ένα ταξί. Ο δρόμος είχε κίνηση· άνθρωποι που κινούνταν προς τη μία και την άλλη κατεύθυνση, μια συνεχής ροή, καθημερινή, συνηθισμένη. Ο νους-του γύρισε στην ορχήστρα, μια ορχήστρα κι ο κόσμος, με πρώτα βιολιά, μαέστρους και σολίστες που υπάρχουν επειδή υπάρχουν τα ανώνυμα έγχορδα, τα ανώνυμα κρουστά και πνευστά, τα ανώνυμα φαγκότα, που κάνουν τον κόσμο να προχωρεί και τα κουδουνάκια του Θωμά που τον ξυπνούν θυμίζοντάς-του να ζει.»

(Το φαγκότο)

Σχόλια για το διήγημα Τιμητική βραδιά

...τόσο απολαυστικό διήγημα. Κυριολεκτικά το γλέντησα διαβάζοντάς το! Η ανατροπή είναι απροσδόκητη – ο αναγνώστης περιμένει κάτι να συμβεί, αλλά το μυαλό του (ή το δικό μου τουλάχιστον) δεν πηγαίνει σε αυτό που τον περιμένει στο τέλος. 

Φώτης Βασιλείου, Βυζαντινολόγος

Το διήγημα το βρήκα εξαιρετικό, και ιδίως ανατρεπτικό, και αυτό ήταν που μου άρεσε περισσότερο. Εν τέλει μου μοιάζει αληθινό.

Ευγενία Δρακοπούλου, Ιστορικός Τέχνης

Ευχάριστη έκπληξη το διήγημά σου. Ναι, μου άρεσε πολύ. Ένιωσα τον καλλιτέχνη σαν νά ’μουνα εγώ. Είναι πολύ αληθινό. Κάθε φορά που πέφτει η αυλαία ωριμάζεις και κάποια φορά δεν αντέχεις την πλασματική πραγματικότητα και θέλεις να ελευθερωθείς απο τα δεσμά της.

Αθηνά Λατινοπούλου, Ζωγράφος, Λογοτέχνης