2+1 βιβλία για το φθινοπωρινό καλωσόρισμα! από τις Πρότυπες εκδόσεις Πηγή

 

Παράλληλο Σύμπαν

Κάπου εκεί ανασκουµπώθηκα, άφησα κατά µέρος τις επιφυλάξεις µου και συνέχισα την περιήγησή µου στον εξωγήινο τόπο. Δεν µε χώριζαν παρά λίγα σκαλοπάτια από το έδαφος, έτσι οπλίστηκα µε µπόλικη περιέργεια και κράτησα τα µάτια µου ορθάνοιχτα. Και τι να πω για όσα αντίκρισα! Ήρθα αντιµέτωπος µε µια εντελώς σουρεαλιστική εικόνα. Αντίκρισα παντού πανύψηλα όµοια κτήρια, σαράντα –ίσως και πενήντα– όροφοι ψηλά, που εκτείνονταν µπροστά µου σε ό,τι χρώµατα µπορείς να φανταστείς: άλλα µπλε κι άλλα άσπρα, µα και ροζ, πράσινα, πορτοκαλί. Όλα τους στρογγυλά –τα πιο ψηλά από αυτά οβάλ, άλλα σε σχήµα αυγού, άλλα σφαιρικά– κι έτσι πολύχρωµα που ήταν έµοιαζαν µε µεγάλες χριστουγεννιάτικες µπάλες. Προχώρησα κοιτώντας αποχαυνωµένος αριστερά και δεξιά όπου βάδιζα, ώσπου έφτασα µπροστά σε δύο µεγάλους κοκκινόχρωµους τρούλους – φάνταζαν όµοιοι µε τα µάτια ενός γιγάντιου σκαθαριού. Έµεινα άφωνος να παρατηρώ την εξωγήινη αυτή µεγαλούπολη και άρχισα να περπατώ στους πολυσύχναστους δρόµους της… Είµαστε σε θέση να ανακαλύψουµε τα µυστικά της ζωής; Υπάρχει λόγος για να ζούµε ή απλώς αναπνέουµε, ζούµε και πεθαίνουµε; Είµαστε µόνοι µας στο σύµπαν; Μόνοι εκεί έξω; Μόνοι κυρίαρχοι ανάµεσα στα είδη; Υπάρχει Θεός ή όλα δηµιουργήθηκαν στην τύχη; Όσο το σκεφτόµουν, τόσο περισσότερο βυθιζόµουν στα αναπάντητα ερωτήµατα της ζωής και στα µεγάλα αδιέξοδά της.

Βιογραφικό Συγγραφέα  Ο Κώστας Γροσοµανίδης γεννήθηκε και διαµένει στην Αθήνα. Κατάγεται από τη Μυτιλήνη, όπου οι πρόγονοί του ήρθαν πρόσφυγες από τη Σµύρνη. Από µικρός είχε κλίση στις θετικές επιστήµες, σπούδασε στατιστική στο πανεπιστήµιο Πειραιά και συνέχισε τις σπουδές του στις χρηµατοοικονοµικές επιστήµες στο Λονδίνο. Παρέµεινε και εργάστηκε στο Λονδίνο για πέντε περίπου έτη, ως ειδικός ερευνητής και έκτακτος καθηγητής στην οικονοµετρία. Μετακόµισε µόνιµα στην Αθήνα το 2000 και εργάστηκε σε διάφορες πολυεθνικές, στον τοµέα της διοίκησης και των χρηµατοοικονοµικών υπηρεσιών. Από µικρό όµως τον συνεπήραν ο χώρος του κινηµατογράφου και των µυθιστορηµάτων, ιδίως τα µεταφυσικά και τα µυθιστορήµατα επιστηµονικής φαντασίας. Τον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται µε τη συγγραφή και το τρέξιµο αντοχής. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο του και το πρώτο που εκδίδεται από τις Εκδόσεις Πηγή.

Εκεί όπου σμίγουν οι Κόσμοι

Η Φωτεινή είναι µια νεαρή δασκάλα που ζει στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας και αναλαµβάνει να παραλάβει τα κλειδιά ενός σπιτιού το οποίο η µητέρα της κληρονόµησε από µια θεία της και στο οποίο έζησε για λίγο στα παιδικά της χρόνια. Από την πρώτη της επίσκεψη στο σπίτι αυτό, θα γεννηθούν µέσα της συναισθήµατα που µέχρι τότε δεν γνώριζε ότι υπήρχαν, µια νοσταλγία, µια περίεργη και µυστήρια αίσθηση ότι οι τοίχοι του κρύβουν µια ανείπωτη ιστορία, ένα οικογενειακό µυστικό που φωλιάζει στη σοφίτα και περιµένει για χρόνια να φανερωθεί. Το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται όταν η Φωτεινή πιάνει στα χέρια της ένα χειρόγραφο βιβλίο που η γιαγιά της είχε αφήσει στη µικρή κόρη της, λίγο πριν πεθάνει από καρκίνο στα τριάντα πέντε της χρόνια. Το βιβλίο αυτό είναι η αφορµή για να να ταξιδέψει στην Κρήτη, προκειµένου ν’ ανακαλύψει τι πραγµατικά συνέβη στον παππού της στην Κατοχή και ν’ αναζητήσει τα προσωπικά αντικείµενα της γιαγιάς της που είχε κρύψει κάποτε σ’ ένα µικρό σπίτι δίπλα σ’ ένα ποτάµι. Και τότε, ανοµολόγητες αναµνήσεις αναδύονται στο φως και η σιωπή σπάει. Η αγάπη και η απώλεια, η προδοσία και η συγχώρεση στροβιλίζονται, χωρίζονται κι ενώνονται αέναα εκεί όπου σµίγουν οι κόσµοι…

Βιογραφικό Συγγραφέα  Η Μαρία Κωλέττα γεννήθηκε το 1978 και µεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το 2001 αποφοίτησε από τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ενώ το 2005 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του ίδιου ιδρύµατος στον τοµέα των Ραδιοεπικοινωνιών. Από το 2007 έως σήµερα, εργάζεται ως ειδικός επιστήµονας στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδροµείων. Ζει στην Αγία Παρασκευή Αττικής, µε τον σύζυγο και τις κόρες της. Της αρέσει να διαβάζει, να ταξιδεύει σε απάτητα δάση κι ερηµικές παραλίες και να παίζει επιτραπέζια µε τους αγαπηµένους της. Γράφει βιβλία γιατί µόνο έτσι κρατά ανοικτή την πόρτα ανάµεσα στους κόσµους.

Ασσασίνοι πολεμιστές του Αλαμούτ

Ο Γέρος του Βουνού φεύγει από τη ζωή. Το Αλαµούτ περνάει στα έµπειρα χέρια του Νίγκα που, καθοδηγούµενος από δυνάµεις χιλιάδες χρόνια ξεχασµένες, καλείται να οδηγήσει τους Ασσασίνους στο αληθινό τους πεπρωµένο. Η τελεία ξυπνάει, γίνεται γραµµή, που αρχίζει αµείλικτη να σχεδιάζει στον πίνακα του κόσµου. Νέα πρόσωπα καλούνται να µαθητεύσουν στους αναπόφευκτους ελιγµούς της µοίρας. Ο Πέτρος ο Ερηµίτης έχει πολλά να µάθει και ακόµα περισσότερα να ζήσει – ενώ παντοδύναµος έρωτας και απύθµενος πόνος πλέκουν τα νέα του οράµατα, η εσωτερική διαύγεια, η ίδια η σωτηρία του, µπορεί να προέλθει µόνο µέσα από τη γη. Εκεί όπου άνθρωποι εκπροσωπούν την αιώνια αδάµαστη φύση, ελέγχοντας την ύλη. Καθώς η γραµµή σέρνεται σχεδιάζοντας, σπέρνει νέα πρόσωπα, ο χρόνος και ο χώρος σµίγουν, κάτω από µάτια ερµητικά κλειστά. Οι Μογγόλοι του Τζένγκις Χαν σαρώνουν τη γη σκορπώντας τον θάνατο και την καταστροφή. Ο Γκοντέι µε τη Χρυσή Ορδή ανοίγει τα µάτια και βλέπει µόνο τον σκοπό του. Θάλασσες από αίµα και ουρανούς γεµάτους κραυγές και ουρλιαχτά πόνου. Αλλά δεν προλαβαίνει να χαρεί τις νίκες του, καθώς η ιστορία τον παρασέρνει σε ταξίδι µακριά από τον εαυτό του. Η γραµµή εδώ σταµατά να σχεδιάζει. Τα λόγια στερεύουν απέναντι στον νέο εχθρό που αναδύεται και µοιάζει ανίκητος. Η αλήθεια είναι πως δεν ζει µόνο το φως κάτω από τη γη, αλλά και το σκοτάδι. Μπορεί ο άνθρωπος να ξέχασε, αλλά αυτοί θυµούνται. Μια οντότητα διαφορετική, απαρατήρητη µέχρι τότε, υψώνει το βλέµµα ψηλά, σε όλα εκείνα που ο άνθρωπος έµαθε, αγάπησε, συνήθισε, βόλεψε και είναι έτοιµη να του τα στερήσει για τη δική της επιβίωση.

Βιογραφικό Συγγραφέα  Ο Γιάννης Μιχαηλίδης γεννήθηκε τον Δεκέµβριο του 1961 στην επαρχία Παιονίας του νοµού Κιλκίς. Σπούδασε, δούλεψε, αγάπησε, αγαπήθηκε και ταξίδεψε. Ήταν πνεύµα ανήσυχο από παιδί. Έζησε για λίγο στην Ουάντι Ραµ, την κόκκινη έρηµο της Ιορδανίας, έξι µήνες στην επαρχία του Ιρκούτσκ στη Σιβηρία, δίπλα στη λίµνη Βαϊκάλη, και πάνω από δέκα χρόνια στη Βάρνα της Μαύρης Θάλασσας. Ανέβηκε επίσης τον Δνείπερο, από τη Μαύρη Θάλασσα µέχρι το Κίεβο. Πολλά µέρη του βιβλίου του αποτελούν ζωντανές εικόνες από σάρκα και οστά. Πέρα από τα ταξίδια όµως ασχολήθηκε και µε πολλά επαγγέλµατα, από την αεροπορία µέχρι τις επιχειρήσεις. Ποτέ ωστόσο έως σήµερα δεν άκουσε το κάλεσµα της συγγραφής όπως τώρα, παρόλο που από µικρός έγραφε. Η γραφή γι’ αυτόν δεν ήταν ποτέ επάγγελµα, αλλά πάντοτε µια ανάγκη να συµφιλιωθεί το «µέσα» µε το «έξω». Ένας τρόπος να αποκτήσει η ζωή το δικό της νόηµα. Πιστεύει ακράδαντα ότι άσχετα µε τι ασχολείται κανείς στη ζωή του, η γραφή θα είναι πάντοτε ευλαβικό γονάτισµα µπροστά στον βίο και τα όνειρά του.