Λογοτεχνικές ανατομίες της σύγχρονης κοινωνίας από ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

 

Κοίτα...

Ο,τι βλέπεις, δεν είναι απαραίτητα η αλήθεια.

Έκανα τα πάντα για να τους ευχαριστήσω και να προχωρήσω, μα στο τέλος, από μια και μόνο άρνηση, αντίκρισα όλη την αλήθεια και σιχάθηκα το πετσί μου, την ύπαρξή μου, βγάζοντας τόση χολή που βούλιαξα. Η Μαίρη, μια νεαρή κοπέλα από ένα φτωχό χωριό της ορεινής Ελλάδας, έρχεται από μικρή σε επαφή με τις ασχημότερες πλευρές της κοινωνίας και της υποκρισίας που τις συνοδεύουν. Η επιθυμία της για κοινωνική και οικονομική ανέλιξη, υποδαυλισμένη από σατανικά πρόσωπα και καταστάσεις τις οποίες βιώνει, την οδηγεί στο να γνωρίσει τον κόσµο της διεθνούς µόδας και του πλούτου. Το τίμημα όμως είναι βαρύ: οι ψυχές των ανθρώπων, μικρών και μεγάλων, που πιάνονται στα δίχτυα του. Θα μπορέσει η Μαίρη να αποφύγει το τίμημα αυτό; Έξι χρόνια μετά το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο “Άκου”, ο συγγραφέας Μανώλης Ιωαννίδης επιστρέφει δυναμικά με το “Κοίτα...”. Ένα μυθιστόρημα που προκαλεί τον αναγνώστη να κοιτάξει το είδωλο μιας κατεστραμμένης κοινωνίας σε έναν θρυμματισμένο καθρέφτη, με την αντανάκλαση να είναι ελκυστική και αποκρουστική συνάμα! Το συγκλονιστικό αυτό κοινωνικό και ψυχολογικό θρίλερ απευθύνεται αυστηρά σε ενήλικες, καθώς η απεικόνιση αληθινών καταστάσεων και συνθηκών ζωής και δράσης είναι ωμά ρεαλιστική.

Ο Μανώλης Ιωαννίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται. Το "Κοίτα" είναι το δεύτερο κατά σειρά βιβλίο που εκδίδει από τα πέντε (+1) βιβλία που θα µιλανε για τις πέντε αισθήσεις του ανθρώπου. Η φράση "ό,τι βλέπεις, δεν είναι απαραίτητα η αλήθεια" µας υπενθυµίζει πως για να δούµε καλύτερα, πρέπει να κοιτάξουµε πιο βαθιά στα πράγµατα, τους ανθρώπους που µας περιβάλλουν και κυρίως να κοιτάξουµε πιο βαθιά µέσα µας. Λίγο πριν συμφιλιωθούμε Δυο δρόμοι, ένα κοινό δράμα ”Γιατί;” τον ρώτησε. “Τι να με κάνεις εμένα τώρα; Μήτε φιγούρα, μήτε μορφή έχω να σε θυμάμαι κι έχασα τη φωτογραφία σου”.   Μαρία και Μανώλης. Δύο άνθρωποι που συνδέονται με μια ιδιαίτερη σχέση. Δύο ζωές που αλληλοπλέκονται, με ένα μαύρο σύννεφο από πάνω τους, εκείνο της ψυχικής νόσου. Οι επιλογές της πρώτης αφήνουν με ατσάλινη γραφίδα τα αποτυπώματα τους στη ζωή και τις επιλογές του δεύτερου. Η πολυπόθητη, και για τους δύο, στιγμή της μεταμέλειας και της αποδοχής μοιάζει να αργεί να φτάσει – και όταν φτάσει εκείνη η ώρα, ενδεχομένως να είναι πολύ αργά και για τους δυο τους. Η συγγραφέας Αναστασία Τοπαλίδου μας παραδίδει, με το “Λίγο πριν συμφιλιωθούμε” ένα άρτιο κοινωνικό μυθιστόρημα, το οποίο ξεχωρίζει για ύφος της γραφής του, για την ακριβή και ρεαλιστική αναπαράσταση της εποχής και του τόπου όπου λαμβάνει χώρα, για τις περιγραφές του, αλλά κυρίως για την εμβάθυνση στους ψυχικούς κόσμους των ηρώων. Ένα μυθιστόρημα που αποτυπώνεται στο μυαλό του αναγνώστη, ο οποίος θα το θυμάται αρκετό καιρό αφότου το τελειώσει! Η Αναστασία Τοπαλίδου κατάγεται από το χωριό Δόξα Διδυµοτείχου. Μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη δηµοσιογραφία, την οποία άσκησε για µικρό χρονικό διάστηµα. Σήµερα ζει στη Δόξα. Από τις Εκδόσεις Πηγή έχει επίσης κυκλοφορήσει τη συλλογή διηγηµάτων "Το Φάντασµα, τα Μώβ Έλατα & Άλλες Λεπτοµέρειες". Μαύρο ΙΙ Δεύτερη Πόρτα Λάθος κίνηση. Δεν είχε αλλάξει μόνο αυτή με τα χρόνια και δυστυχώς δεν έβρισκαν πια κοινό σημείο επικοινωνίας. Κάποτε αυτά τα λόγια θα κατάφερναν να τον ηρεμήσουν. Όχι πια.   Μια πενταμελής οικογένεια σε κρίση. Εκρήξεις βίας, αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές, υπερπροστατευτικότητα, συσσωρευμένος θυμός, συσσωρευμένος φόβος. Η ζωή του Ορφέα, της Χλόης και των παιδιών τους είναι στα πρόθυρα της διάλυσης, με τις ισορροπίες στις σχέσεις τους να έχουν προ καιρού καταστραφεί. Ένα τυχαίο γεγονός οδηγεί ένα από τα μέλη της οικογένειας στην ανάγκη να εκμυστηρευτεί τον λόγο για τον οποίο συμπεριφέρεται κατ' αυτόν τον τρόπο, πυροδοτώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα αλλάξουν μια για πάντα τη ζωή όλων των εμπλεκόμενων. Η επιτυχημένη συγγραφέας Στάλω Φωτιάδου μας προσφέρει το δεύτερο μέρος της τριλογίας του “Μαύρου”, με τη “Δεύτερη Πόρτα”. Ανοίγοντας την, ερχόμαστε σε επαφή με την αναπαραγωγή της βίας στο ενδοοικογενειακό περιβάλλον με τρόπο που συνταράσσει. Εν τέλει, το αμείλικτο ερώτημα που θέτει στο αναγνωστικό κοινό η συγγραφέας είναι το εξής: “Οι δικές σου μνήμες από τι χρώματα έχουν φτιαχτεί;”   Η Στάλω Φωτιάδου γεννήθηκε το 1968 στη Λευκωσία, όπου ζει µέχρι σήµερα. Σπούδασε Δηµοσιογραφία στην Αθήνα, στο Εργαστήρι Επαγγελµατικής Δηµοσιογραφίας. Εργάστηκε σε νεανικό κυπριακό περιοδικό ως υπεύθυνη κοινωνικών και πολιτιστικών θεµάτων και συνεργάστηκε µε ραδιοτηλεοπτικούς σταθµούς στη συγγραφή χρονογραφηµάτων για καθηµερινές ραδιοφωνικές εκποµπές, και σεναρίων σε παιδικές εκποµπές για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Πρώτη της συγγραφική απόδραση η τριλογία "Μπλε". Εξερευνώντας τα χρώµατα των συναισθηµάτων, συνεχίζει τα συγγραφικά ταξίδια σε πιο σκοτεινά σηµεία της ψυχής µε τρεις εντελώς ανεξάρτητες µεταξύ τους ιστορίες που τις συνδέει µόνο το χρώµα. Αυτή τη φορά "γράφει" Μαύρο, δίνοντας στο πρώτο βιβλίο της σειράς που κυκλοφόρησε το 2021 τον τίτλο "Δανεικές Ταυτότητες" και συνεχίζει την διαδροµή ανοίγοντας τη "Δεύτερη Πόρτα" µε το δεύτερο βιβλίο. . Στη Σφενδόνη Έρωτας, εξέγερση και εκδίκηση στους δρόμους της Αθήνας Θυμάσαι βρε Αντώνη τι χρώμα είχε ο Έρωτας; Πες μου θυμάσαι; Για σου μένει ακόμα καιρός να ξανασκεφτείς; Μετά από µία αποτυχηµένη πολιτική πορεία που σχεδόν του κόστισε τα πάντα, ο Χρήστος Ατρείδης επιστρέφει µυστικά στην Αθήνα. Εκεί, βρίσκει την Ελλάδα υπνωτισµένη από την επίπλαστη ασφάλεια ενός αστυνοµούµενου καθεστώτος που έχει βαφτίσει τον εαυτό του «δηµοκρατία». Ενάντια στην αλλοτρίωση που έχει υποστεί το ίδιο του περιβάλλον, ο ίδιος επιλέγει τον δρόμο της πολιτικής αντίστασης, γεγονός το οποίο ταράσσει την καθημερινότητα και τη μέχρι πρότινος ζωή των γύρω του. Ταυτόχρονα όμως, ο Χρήστος τρέφει έναν ανομολόγητο σκοπό που σχετίζεται με τους λόγους που τον οδήγησαν στην εξορία, και τον άνθρωπο που κατέστρεψε την οικογένειά του... Στο συγγραφικό του ντεμπούτο, ο Χρήστος Τσιτσιριδάκης υπογράφει ένα εξαίρετο μυθιστόρημα, το οποίο αντλεί έµπνευση από την αφήγηση της “Ορέστειας” και διαδραµατίζεται σε µία εναλλακτική µετεµφυλιακή Ελλάδα, προϊόν ιστορίας και µυθοπλασίας. Το μυθιστόρημα ”Στη Σφενδόνη” ενώνει σαν γέφυρα τη λογοτεχνία, την πολιτική και τη φιλοσοφία, παραδίδοντας µία σπουδή στο πορτρέτο του σύγχρονου ανθρώπου. Ο Χρήστος Τσιτσιριδάκης ζει στην Αθήνα και σπουδάζει φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ. Το έργο “Στη Σφενδόνη” είναι το πρώτο δηµοσιευµένο µυθιστόρηµά του. Στα κείµενά του κυριαρχούν οι εικόνες της πόλης στην οποία µεγάλωσε και η νοσταλγία του λυρισµού της παιδικής αθωότητας που η γενιά του στερήθηκε βίαια στα δύσκολα χρόνια της ελληνικής κρίσης. Η θεµατολογία του υλικού που µεταχειρίζεται, αντλεί από απρόσµενες πηγές και πασχίζει να ισορροπήσει ανάµεσα στα πρότυπα της λογοτεχνίας αφ’ ενός και της κριτικής µατιάς του φιλοσοφικού λόγου αφ’ ετέρου. Εύχεται η ανανέωση της ελληνικής λογοτεχνίας να συµπορευτεί µε την πολλά υποσχόµενη νέα γενιά των καλλιτεχνών που αναδείχθηκε τα τελευταία χρόνια.