ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΓΙΑ ΘΕΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ "ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ"

Σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΔΕΛΙΝΑ και το βιβλίο της ΠΕΡΑΣΜΑ, ένα θεατρικό έργο που τον Δεκέμβριο του 2017 βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών.

 Κα Βασιλειάδη καλημέρα, σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που παραχωρείτε στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK. 

Καλημέρα σας. Εγώ σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

1) Πείτε μας σας παρακαλώ πώς προέκυψε η συγγραφή ενός θεατρικού έργου και η έκδοση του βιβλίου σας; Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας και ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας;

 Μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου το διάβασμα αποτελούσε μέρος αναπόσπαστο της καθημερινότητας. Κι εγώ από πάντα ζωγράφιζα και έγραφα. Στίχους, λέξεις, φράσεις, μικρά κείμενα, ιστορίες. Έγραφα όπου έβρισκα. Σε χαρτιά, χαρτάκια, χαρτοπετσέτες, σε τετράδια… Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία της συγγραφής. Όσο για το ότι γράφω θεατρικά, αυτό οφείλεται στην πολύ μεγάλη μου αγάπη για το θέατρο. Το θεατρικό έργο Πέρασμα προέκυψε από ένα ερώτημα που με απασχολούσε καιρό. Μπορούν να επουλωθούν τα παιδικά τραύματα; Σκέψεις πάνω σε αυτό πολλές τριγύριζαν μέσα στο μυαλό μου, ώσπου μια μέρα, εντελώς τυχαία, ενώ περπατούσα στον δρόμο, συνάντησα το φορτηγό μιας μεταφορικής εταιρίας. Κάποιος μετακόμιζε. Το πεζοδρόμιο ήταν γεμάτο κουτιά, βαλίτσες και τυλιγμένα με νάιλον έπιπλα, ενώ πολλοί άνθρωποι ανεβοκατέβαιναν τις σκάλες μιας πολυκατοικίας κουβαλώντας πακέτα και πράγματα. Αν και πολλές φορές είχα δει μετακόμιση -κι εγώ η ίδια έχω μετακομίσει μερικές φορές άλλωστε- ωστόσο, αυτή η εικόνα με άγγιξε και έφερε στην επιφάνεια σκέψεις και ιδέες που ήταν βαθιά κρυμμένες. Έτσι, και σε συνδυασμό με το αρχικό ερώτημα, ξεκίνησα να γράφω λέξεις και φράσεις στο χαρτί. Μπροστά στα μάτια μου εμφανίστηκε μεμιάς η εικόνα ενός διαμερίσματος το οποίο εγκαταλείπει κάποιος, ενός διαμερίσματος αφημένου, σκονισμένου και ασφυκτικά γεμάτου με ογκώδη πράγματα, έπιπλα και βαλίτσες, όλα στοιβαγμένα μέσα στη μέση. Η εικόνα αυτή, λοιπόν, μου έδωσε τον χώρο που αναζητούσα για να τοποθετήσω τον ήρωά μου. Τελικά, δημιουργήθηκε το Πέρασμα, ένα υπαρξιακό δράμα, ή πιο σωστά μια υπαρξιακή φάρσα, όπου ο βασικός ήρωας, ο Πέτρος, μέσα σε ένα διαμέρισμα βρόμικο και ακατάστατο, πακετάρει και τακτοποιεί πυρετωδώς πράγματα προκειμένου να μετακομίσει και να πάει κάπου, κατά τα δικά του λεγόμενα, πολύ καλύτερα. Σε όλη αυτή την προσπάθεια έχει κληθεί να τον βοηθήσει ο φίλος του, Λάζαρος, ο οποίος, όμως, τον περισσότερο χρόνο τον περνά σε μια κουνιστή πολυθρόνα, δίχως να δείχνει καμία διάθεση να τον συνδράμει με οποιονδήποτε τρόπο. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια πορεία προς την αυτογνωσία, τη μετάβαση ή τη μετακίνηση του ανθρώπου από μια κατάσταση σε μια άλλη. Καθώς ο χρόνος είναι για όλους μοιραία πεπερασμένος, περνά αμείλικτος και ολοένα λιγοστεύει, το Πέρασμα είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να μεταβεί από την πληγή στην ίαση, από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση, κάτι που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν κάποιος το επιθυμεί και είναι διατεθειμένος να πληρώσει το τίμημα. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να αγνοήσουν το δεδομένο ότι ο χρόνος είναι πεπερασμένος και περνούν τη ζωή τους χωρίς να ωριμάζουν, χωρίς να αντιμετωπίζουν τις ευθύνες τους, δίχως να επιθυμούν να γνωρίσουν πραγματικά τον εαυτό τους. Ένα από τα μηνύματα του έργου μου είναι αυτό. Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, να αποδέχεσαι τα σφάλματα και τις ευθύνες σου και να μην εφησυχάζεσαι. Αυτό που, τελικά, βασανίζει, συνειδητά ή ασυναίσθητα τον ήρωά μου, είναι ακριβώς τούτο το ερώτημα. Θα προλάβει μέσα στον χρόνο που διαθέτει –και που μοιραία τελειώνει- να κάνει όλα όσα επιθυμούσε, να πει όλα όσα ήθελε, να καταλάβει όλα όσα πρέπει για τον εαυτό του, ώστε απαλλαγμένος πια από τις ανασφάλειες, τις φοβίες και τις ψευδαισθήσεις να προχωρήσει ελεύθερος;

2) Πώς επιλέξατε αυτόν τον τίτλο σε μια τόσο ιδιαίτερη ιστορία; Σκεφτήκατε μήπως μετά την έκδοση του βιβλίου σας να τον αλλάξετε; 

Ο τίτλος Πέρασμα προέκυψε αφενός επειδή κύριος άξονας του έργου είναι το πέρασμα του ανθρώπου από μια κατάσταση σε μια άλλη, αφετέρου επειδή ένα βασικό στοιχείο του έργου είναι ο χρόνος που περνά αμείλικτος. Σε καμία στιγμή δεν σκέφτηκα να τον αλλάξω. Άλλωστε, με αυτόν τον τίτλο το έργο βραβεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2017 από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, το αρχαιότερο λογοτεχνικό σωματείο της χώρας μας, και με αυτόν εκδόθηκε τον Αύγουστο του 2018 από την Κάπα εκδοτική.

 3) Τι σκέφτεστε όταν σας ασκούν αρνητική κριτική για τα βιβλία σας και πως αντιδράτε;

 Όταν επιλέξεις να εκτεθείς καλλιτεχνικά με οποιονδήποτε τρόπο, είτε πρόκειται για μια έκθεση ζωγραφικής, είτε για ένα βιβλίο, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος ότι θα δεχτείς κριτική. Φυσικά, και προτιμώ τις θετικές από τις αρνητικές κριτικές, αυτό είναι ανθρώπινο, αλλά από κάθε είδους κριτική, εφόσον το πρόσωπο που την ασκεί είναι καλοπροαίρετο, μπορείς να μάθεις, να εξελιχθείς, να ωριμάσεις και να προοδεύσεις. Και αυτό είναι άλλωστε το ζητούμενο. Η εξέλιξη προς το καλύτερο.

4) Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για εσάς, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα; 

Το να παρουσιάζω τον εαυτό μου καθόλου δεν με εκφράζει. Προτιμώ να μιλούν για μένα τα έργα μου, τα γραπτά μου, οι πίνακές μου, η δουλειά μου, οι πράξεις και οι επιλογές μου.

5) Τι βιβλία διαβάζετε συνήθως; Πείτε μου ένα βιβλίο που διαβάσατε τελευταία. 

Το διάβασμα το αγαπούσα από πάντα κι επιδίωκα να διαβάζω ό,τι έπεφτε στα χέρια μου. Αν κι εξακολουθώ να διαβάζω τα πάντα, μυθιστορήματα, δοκίμια, ποίηση, κόμικς, με τον καιρό ξεχώρισα τα θεατρικά έργα, στα οποία έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία, καθώς και τα παραμύθια για μικρούς και μεγάλους. Τελευταία διάβασα το θεατρικό έργο Ο Ναυτικός του Φερνάντο Πεσσόα που με ενθουσίασε και ξαναδιάβασα για πολλοστή φορά –πλέον έχω χάσει το μέτρημα- την Αθανασία του Μίλαν Κούντερα. Μόλις απέκτησα το Τυχαίο ως μέθοδος του Λαζόγκα κι ανυπομονώ να το ξεκινήσω.

6) Γνωρίζω ότι εκτός από τα θεατρικά κείμενα γράφετε και παιδικά παραμύθια. Τι καινούργιο ετοιμάζετε; Πείτε μας για τα μελλοντικά σας σχέδια. Θα δούμε στο μέλλον κάτι διαφορετικό από εσάς; 

Τα παιδιά τα λατρεύω. Τα παιδικά παραμύθια, επίσης. Μου δίνουν μεγάλη χαρά είτε όταν τα διαβάζω είτε όταν τα γράφω. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί δύο παιδικά παραμύθια μου, Η Νεράιδα της πιπίλας από την ΑΝΙΜΑ εκδοτική και Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου από την εκδοτική Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Σύντομα πρόκειται να εκδοθεί πάλι από την εκδοτική Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη ακόμα ένα παιδικό παραμύθι μου με τίτλο Ρόμι και Μιράντα. Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία για τη φίλια, όπου πρωταγωνιστές είναι δυο υπέροχα πλάσματα, μια μικρή ελεφαντίνα, η Ρόμι, και μια σκιουρίτσα, η Μιράντα. Σε έναν κόσμο όπου επικρατεί μια πολύ βαθιά –ανεξήγητη- έχθρα ανάμεσα στους ελέφαντες και τους σκίουρους, ένα ελεφαντάκι κι ένα σκιουράκι αποφασίζουν, με τη βοήθεια βέβαια λίγο και της τύχης-μοίρας, να κάνουν την υπέρβαση. Το παραμύθι μιλά για τη φιλία και τη διαφορετικότητα, αλλά και για τη μεγάλη δύναμη της αγάπης. Ωστόσο, το πιο σημαντικό μήνυμα είναι πως πρέπει να μάθουμε όλοι, μικροί και μεγάλοι, να είμαστε σκεπτόμενα όντα με κριτική σκέψη και ελεύθερη βούληση και να μην αποδεχόμαστε ως θέσφατα όσα μας λένε κάποιοι, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι αυτοί. Τα έργα μου είναι όλα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Γενικά στη δουλειά μου, είτε πρόκειται για ζωγραφική, είτε για συγγραφή, είτε για οτιδήποτε άλλο, προσπαθώ να μην εγκλωβίζομαι σε συγκεκριμένα μοτίβα, αλλά αντιθέτως να πειραματίζομαι και διαρκώς να ανακαλύπτω, να δημιουργώ νέα καλλιτεχνικά μονοπάτια. Η Τέχνη, άλλωστε, έχει τη μοναδική δύναμη να σε παρασύρει εκεί που αυτή επιθυμεί την ώρα της δημιουργίας. Κι εγώ την αφήνω. Κι όπου με βγάλει.

7) Θα ήθελα να μας πείτε πού και πώς μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας. 

Το Πέρασμα κυκλοφορεί πανελλαδικά εδώ και περίπου έναν μήνα από την ΚΑΠΑ Εκδοτική σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία. Επίσης, υπάρχει, φυσικά, και η δυνατότητα παραγγελίας από το διαδίκτυο.

8) Τελειώνοντας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την συνέντευξη και να σας ζητήσω να μας αφιερώσετε μερικές αράδες που θεωρείτε ως το πιο δυνατό σημείο στο βιβλίο σας ΠΕΡΑΣΜΑ. 

Επιθυμία μου ήταν ανέκαθεν ν’ αποκτήσω ελευθερία, ό,τι κι αν σημαίνει ή συνεπάγεται αυτό. Θα ευχηθώ, λοιπόν, με το τελευταίο στιχάκι του Πέτρου στο έργο μου, σ’ εσάς και τους αναγνώστες σας να βρείτε όλοι αυτό που ψάχνετε και να ζήσετε ελεύθεροι κι ευτυχισμένοι.

Απόσπασμα από το θεατρικό έργο ΠΕΡΑΣΜΑ (σελ. 45, εκδόσεις ΚΑΠΑ εκδοτική)

ΠΕΤΡΟΣ: «Θέλω να φύγω, να πετάξω, ό,τι με πνίγει να το κάψω, να ζήσω θέλω ευτυχισμένος, να ζήσω θέλω... ελεύθερος».

Σας ευχαριστώ θερμά. Οι ερωτήσεις σας ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες.

Εμείς σας ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία μας και τον χρόνο που αφιερώσατε για να γνωρίσουμε το έργο σας καλύτερα .Ελπίζουμε σύντομα να τα ξαναπούμε .