ΒΙΒΛΙΟ-ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ" ΤΗΣ ΤΖΙΝΑΣ ΨΑΡΡΗ
Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ
ΤΖΙΝΑ ΨΑΡΡΗ
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Η Κλωθώ είναι η Κόρη της Ανάγκης κατά τον Πλάτωνα. Η Μοίρα, που υφαίνει το νήμα της ζωής των ανθρώπων. Κι ύστερα, δίκαια εκείνοι αναρωτιούνται: τα χαρίσματά μας τα επιλέγουμε ή μήπως είναι με κάποιον τρόπο προαποφασισμένα; Ποιες αναμνήσεις χάνονται και ποιες διατηρούνται;
Τρεις εντελώς διαφορετικές γυναίκες. Οι απρόσμενες ανατροπές, η υπεροψία της αρτιμελούς αυτάρκειας, η τρυφερή ευφυία της αναπηρίας, το αναπόφευκτο και ο έρωτας. Όλα χάνονται στην ανυπαρξία κι όλα πλάθονται από την αρχή. Κι αν το κλειδί της ευτυχίας τους το έψαχναν σε λάθος τσέπη; Κι αν η εμπιστοσύνη σαν ένα χαρτί αποδειχθεί, που έτσι και τσαλακωθεί μετά δεν ξαναϊσιώνει;
Ευκαιρίες που θ’ αρπάξουν κι άλλες που θα χάσουν. Τραύματα από μάχες που θα δώσουν, ουλές απ’ όσες σκόπιμα θ’ αποφύγουν. Ένας δρόμος είναι η ιστορία τους, που άλλοτε τον περπατούν με ικανοποίηση κι άλλοτε με θλίψη. Τα όνειρά τους όμως, πάντα μυρίζουν καλοδεχούμενη καλοκαιρινή βροχή. Γιατί η αγάπη μια λέξη ακίνδυνη είναι κι οφείλουν να νιώσουν το άγγιγμά της χωρίς φόβο. Ακόμα και τότε που ο ενήλικος κόσμος τής απώλειας μοιάζει απάνθρωπος.
Αμείλικτα ερωτήματα τίθενται στην κρίση του αναγνώστη μέσα από μια μυθοπλασία τόσο αληθινή όσο η οικογένεια της διπλανής πόρτας. Κι όπως στη ζωή, οι απαντήσεις δεν βρίσκουν πάντοτε την ίδια χαραμάδα διαφυγής.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
α) Κλειώ Τσαλαπάτη – Λογοτεχνικό blog ‘Φίλοι της Λογοτεχνίας’
“Οι κόρες της ανάγκης, της εξαίρετης Τζίνας Ψάρρη είναι το πρώτο δικό της μυθιστόρημα που διαβάζω, οπωσδήποτε όμως δεν θα είναι το τελευταίο. Σ’ αυτό το συγκλονιστικό μυθιστόρημα – σπαραγμό ψυχής, υπάρχουν όλα σε εξαίρετη ισορροπία, όμως αυτό που πραγματικά καθηλώνει είναι ο μοναδικός τρόπος γραφής της συγγραφέως. Γραφή ποιητική, λυρική, συμπυκνωμένη και παραστατική, πράγμα που της δίνει την δυνατότητα σε μια μόνο πρόταση να έχει συμπεριλάβει αμέτρητες ιδέες, νοήματα και συναισθήματα. Αν προσθέσουμε σ’ αυτό την εξαιρετική, συγκινητική πλοκή, τότε έχουμε ένα πραγματικά σπουδαίο λογοτεχνικό έργο, από αυτό που ο αναγνώστης θυμάται για πολύ καιρό. Προσωπικά, θεωρώ πως είναι ένα από εκείνα τα ελάχιστα βιβλία που μπόρεσαν να με κάνουν να δακρύσω”.
β) Αικατερίνη Λιβιτσάνου – Ντάνου - Fractal
“Πολλά τα ερωτήματα που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Όλη η ιστορία δίνεται από την συγγραφέα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, μέσα από έναν ποιητικό και βαθιά προβληματισμένο λόγο, με πρωτότυπες περιγραφές και με τις σκέψεις να κατακλύζουν τον ψυχικό κόσμο των πρωταγωνιστών. Είναι σίγουρα ένα αξιόλογο μυθιστόρημα που αγγίζει την καθημερινότητα όλων”.
γ) Τζένη Μανάκη - Fractal
Η ιστορία που μας αφηγείται η Τζίνα Ψάρρη, είναι μια οικογενειακή σάγκα με δράματα και μυστικά, όνειρα και προσδοκίες, αγάπες, έρωτες και προδοσίες, αρρώστια και θάνατο, κάτω από το βάρος μιας μικρής αναπηρίας που δεν άντεξε ένας τεράστιος εγωισμός, διογκώθηκε από κατεστημένες κοινωνικές ανοησίες και συνέθλιψε ανθρώπους, διατυπωμένες με έναν εκλεκιστικό βερμπαλισμό που αξίζει την ανάγνωση”.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Αποφοίτησα από την Ελληνογαλλική σχολή Ουρσουλινών και πήρα το πτυχίο της Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Δούλεψα για 20 χρόνια στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, διδάσκοντας γαλλικά και ιστορία, σε σχολεία της Αθήνας και της επαρχίας.
Από τις εκδόσεις Όστρια, κυκλοφόρησε το 2015 το πρώτο μου μυθιστόρημα με τίτλο “Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι”, ενώ πολλά ποιήματα και διηγήματά μου έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά (Fractal, Άνεμος Magazine) αλλά και λογοτεχνικά blogs (Eikonakailogos, Λογοτεχνικά Σοκάκια, Πολιτιστική Ατζέντα, Ψυχής Απάγκιο). Το 2017 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο μου από τις εκδόσεις Άνεμος, με τίτλο “Οι κόρες της Ανάγκης”.
Το διήγημά μου "Πρωινό αστέρι", απέσπασε το 1ο βραβείο 2016 στον πανελλήνιο διαγωνισμό που κάθε χρόνο διοργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών.
ΤΖΙΝΑ ΨΑΡΡΗ
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Η Κλωθώ είναι η Κόρη της Ανάγκης κατά τον Πλάτωνα. Η Μοίρα, που υφαίνει το νήμα της ζωής των ανθρώπων. Κι ύστερα, δίκαια εκείνοι αναρωτιούνται: τα χαρίσματά μας τα επιλέγουμε ή μήπως είναι με κάποιον τρόπο προαποφασισμένα; Ποιες αναμνήσεις χάνονται και ποιες διατηρούνται;
Τρεις εντελώς διαφορετικές γυναίκες. Οι απρόσμενες ανατροπές, η υπεροψία της αρτιμελούς αυτάρκειας, η τρυφερή ευφυία της αναπηρίας, το αναπόφευκτο και ο έρωτας. Όλα χάνονται στην ανυπαρξία κι όλα πλάθονται από την αρχή. Κι αν το κλειδί της ευτυχίας τους το έψαχναν σε λάθος τσέπη; Κι αν η εμπιστοσύνη σαν ένα χαρτί αποδειχθεί, που έτσι και τσαλακωθεί μετά δεν ξαναϊσιώνει;
Ευκαιρίες που θ’ αρπάξουν κι άλλες που θα χάσουν. Τραύματα από μάχες που θα δώσουν, ουλές απ’ όσες σκόπιμα θ’ αποφύγουν. Ένας δρόμος είναι η ιστορία τους, που άλλοτε τον περπατούν με ικανοποίηση κι άλλοτε με θλίψη. Τα όνειρά τους όμως, πάντα μυρίζουν καλοδεχούμενη καλοκαιρινή βροχή. Γιατί η αγάπη μια λέξη ακίνδυνη είναι κι οφείλουν να νιώσουν το άγγιγμά της χωρίς φόβο. Ακόμα και τότε που ο ενήλικος κόσμος τής απώλειας μοιάζει απάνθρωπος.
Αμείλικτα ερωτήματα τίθενται στην κρίση του αναγνώστη μέσα από μια μυθοπλασία τόσο αληθινή όσο η οικογένεια της διπλανής πόρτας. Κι όπως στη ζωή, οι απαντήσεις δεν βρίσκουν πάντοτε την ίδια χαραμάδα διαφυγής.
 |
| Προσθήκη λεζάντας |
ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
α) Κλειώ Τσαλαπάτη – Λογοτεχνικό blog ‘Φίλοι της Λογοτεχνίας’
“Οι κόρες της ανάγκης, της εξαίρετης Τζίνας Ψάρρη είναι το πρώτο δικό της μυθιστόρημα που διαβάζω, οπωσδήποτε όμως δεν θα είναι το τελευταίο. Σ’ αυτό το συγκλονιστικό μυθιστόρημα – σπαραγμό ψυχής, υπάρχουν όλα σε εξαίρετη ισορροπία, όμως αυτό που πραγματικά καθηλώνει είναι ο μοναδικός τρόπος γραφής της συγγραφέως. Γραφή ποιητική, λυρική, συμπυκνωμένη και παραστατική, πράγμα που της δίνει την δυνατότητα σε μια μόνο πρόταση να έχει συμπεριλάβει αμέτρητες ιδέες, νοήματα και συναισθήματα. Αν προσθέσουμε σ’ αυτό την εξαιρετική, συγκινητική πλοκή, τότε έχουμε ένα πραγματικά σπουδαίο λογοτεχνικό έργο, από αυτό που ο αναγνώστης θυμάται για πολύ καιρό. Προσωπικά, θεωρώ πως είναι ένα από εκείνα τα ελάχιστα βιβλία που μπόρεσαν να με κάνουν να δακρύσω”.
β) Αικατερίνη Λιβιτσάνου – Ντάνου - Fractal
“Πολλά τα ερωτήματα που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Όλη η ιστορία δίνεται από την συγγραφέα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, μέσα από έναν ποιητικό και βαθιά προβληματισμένο λόγο, με πρωτότυπες περιγραφές και με τις σκέψεις να κατακλύζουν τον ψυχικό κόσμο των πρωταγωνιστών. Είναι σίγουρα ένα αξιόλογο μυθιστόρημα που αγγίζει την καθημερινότητα όλων”.
γ) Τζένη Μανάκη - Fractal
Η ιστορία που μας αφηγείται η Τζίνα Ψάρρη, είναι μια οικογενειακή σάγκα με δράματα και μυστικά, όνειρα και προσδοκίες, αγάπες, έρωτες και προδοσίες, αρρώστια και θάνατο, κάτω από το βάρος μιας μικρής αναπηρίας που δεν άντεξε ένας τεράστιος εγωισμός, διογκώθηκε από κατεστημένες κοινωνικές ανοησίες και συνέθλιψε ανθρώπους, διατυπωμένες με έναν εκλεκιστικό βερμπαλισμό που αξίζει την ανάγνωση”.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Αποφοίτησα από την Ελληνογαλλική σχολή Ουρσουλινών και πήρα το πτυχίο της Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Δούλεψα για 20 χρόνια στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, διδάσκοντας γαλλικά και ιστορία, σε σχολεία της Αθήνας και της επαρχίας.
Από τις εκδόσεις Όστρια, κυκλοφόρησε το 2015 το πρώτο μου μυθιστόρημα με τίτλο “Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι”, ενώ πολλά ποιήματα και διηγήματά μου έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά (Fractal, Άνεμος Magazine) αλλά και λογοτεχνικά blogs (Eikonakailogos, Λογοτεχνικά Σοκάκια, Πολιτιστική Ατζέντα, Ψυχής Απάγκιο). Το 2017 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο μου από τις εκδόσεις Άνεμος, με τίτλο “Οι κόρες της Ανάγκης”.
Το διήγημά μου "Πρωινό αστέρι", απέσπασε το 1ο βραβείο 2016 στον πανελλήνιο διαγωνισμό που κάθε χρόνο διοργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας!