ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΝΙΑ ΚΥΡΙΦΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ "Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ"

Καλημέρα σας κα ΚΥΡΙΦΙΔΗ ΤΟΝΙΑ, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που δεχτήκατε να απαντήσετε τις ερωτήσεις μου, ώστε το αναγνωστικό κοινό μας, να γνωρίσει εσάς αλλά και το βιβλίο σας καλύτερα. Διάβασα το βιβλίο σας και πρέπει να σας πω ότι έμεινα ικανοποιημένη για την πρώτη συγγραφική σας απόπειρα ,είναι καλογραμμένο ,με συνεχόμενη  πλοκή που σε παρασύρει ,δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου ,έχει ωραίες περιγραφές ,σε αρκετά σημεία τολμηρές και ένα ανατρεπτικό τέλος  ,που προσωπικά δεν φαντάστηκα ούτε στιγμή ,ότι θα τελείωνε έτσι.

 Όμως ας μάθουμε από εσάς περισσότερα  για εσάς και το βιβλίο σας.

1.  Κυρία ΚΥΡΙΦΙΔΗ ΤΟΝΙΑ,καταρχάς  θα ήθελα να μας πείτε μερικά πράγματα για εσάς, για να σας γνωρίσουμε καλύτερα


Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλήσω - και πάλι - για μένα προσωπικά, αλλά και για το πρώτο μου βιβλίο. Όπως θα διαβάσει κανείς και στο σύντομο βιογραφικό μου στο εσώφυλλο του βιβλίου, θα δει πως προέρχομαι από στρατιωτική οικογένεια, με μανιάτικη καταγωγή, αλλά η αλήθεια είναι πως αισθάνομαι περισσότερο Σμυρνιά (από την πλευρά της μητέρας μου), παρά θρέμμα της Λακωνικής γης. Άλλωστε οι Μανιάτες φημίζονται για την λακωνική συμπεριφορά τους, κάτι που εμένα δεν με χαρακτηρίζει καθόλου. Δηλώνω πιο γαλαντόμα (!), κοινωνική, παρορμητική κι εκδηλωτική και αυτό φαίνεται και στον όγκο του βιβλίου που αποτελείται περίπου από 600 σελίδες… Πριν λίγες ημέρες, στις 28 του Αυγούστου, είχα γενέθλια και διανύω αισίως και καλώς, την δεκαετία των πενήντα (μην ζητήστε επιπλέον πληροφορίες…). Υπήρξα για 30 περίπου χρόνια γραμματέας σε διάφορες εταιρίες, εμπορικές, τεχνικές, κινηματογραφικές καθώς και σε μία Ναυτιλιακή (απ΄ όπου πηγάζουν και οι γνώσεις μου για το αντικείμενο αυτό και οι οποίες αποδείχθηκαν ιδιαίτερα χρήσιμες, μιας και η ηρωίδα μου είναι απόφοιτος Ναυτιλιακών Σπουδών). Είμαι παντρεμένη εδώ και 24 χρόνια και μητέρα μίας κόρης 20 χρονών. Θεωρώ τον εαυτό μου "πνεύμα ανήσυχο", με καλλιτεχνικές ανησυχίες και αρκετές ανασφάλειες…



2. Πως και πότε  αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την συγγραφή και να εκδώσετε το πρώτο σας βιβλίο ?

Εδώ και δύο χρόνια δεν εργάζομαι κι έτσι, για λόγους εσωτερικής ανάγκης, κάτι δηλαδή σαν ψυχοθεραπεία, αποφάσισα να κάνω πραγματικότητα ένα εφηβικό και νεανικό μου όνειρο. Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφει μικρές ιστορίες και κρυφές μου σκέψεις και να τις καταχωνιάζω σε βιβλία και συρτάρια. Βλέπετε όμως οι επαγγελματικές υποχρεώσεις, ο γάμος, η οικογένεια, κλείδωσαν όλες αυτές τις επιθυμίες σε ένα χρονοντούλαπο, που περίμενε καρτερικά να ανοίξει. Το καλοκαίρι λοιπόν του 2016 ήρθε η κατάλληλη στιγμή για να ξεκλειδώσω αυτό το "σεντούκι" και να ξεκινήσει για μένα μία διαφορετική πορεία από αυτήν που είχα, για πολλά χρόνια, ακολουθήσει.



 3. Μιλήστε μας για το βιβλίο σας «Η σκοτεινή πλευρά της ψυχής ». Πότε ξεκινήσατε να το γράφετε; Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης του βιβλίου σας και πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε; 

 Όπως προείπα, το καλοκαίρι του 2016 κι ενώ βρισκόμουν σε διακοπές με την οικογένειά μου, άρχισε να γεννιέται στο μυαλό μου η ιστορία της Εμιλυ. Το παράδοξο είναι πως, για λόγους που ούτε κι εγώ μπορώ να εξηγήσω, η ιστορία αυτή δεν εξελισσόταν επί ελληνικού εδάφους, αλλά στην Βρετανία. Ωστόσο, οι προσωπικές εικόνες που είχα από το Λονδίνο, λόγω κάποιων ολιγοήμερων επισκέψεων εκεί σε παρελθόντα χρόνο, με βοήθησαν να στηρίξω και να εξελίξω το μυθιστόρημά μου σε αυτή την ανήλιαγη και γκρίζα πόλη. Επιστρέφοντας λοιπόν στην Αθήνα, τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, ξεκίνησα να γράφω και ολοκλήρωσα την ιστορία μου τον επόμενο Μάρτιο, δηλαδή 6 μήνες μετά. Πηγή έμπνευσης; Η αχαλίνωτη φαντασία μου! Και στην περίπτωση που κάποιοι μπορεί να αναρωτιούνται αν υπάρχουν προσωπικά βιώματα στην ιστορία αυτή, θα ήθελα να πω ότι το βιβλίο αυτό στηρίζεται εξ' ολοκλήρου σε μυθοπλασία.


4. Μια ιστορία μίσους,ένα καλοστημένο σχέδιο εκδίκησης,μια ή περισσότερες ιστορίες αγάπης , ένα ερωτικό τρίγωνο,ένα αναπάντεχο τέλος!Διαβάσατε το βιβλίο σας μετά την έκδοσή του; Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να αλλάξετε στην ιστορία σας; 

Και βέβαια διάβασα το βιβλίο μου πριν και αφού εκδόθηκε. Για την ακρίβεια, χρειάστηκε να το διαβάσω 7 φορές (!!!) στο σύνολο, κάνοντας κάθε φορά και από κάποιες διορθώσεις ή αλλαγές. Και αυτό, γιατί την επιμέλειά του αρχικά, την ανέλαβα προσωπικά - με την βοήθεια μίας πολύ καλής φίλης, της αγαπημένης Ελένης Παπακωνσταντίνου - την οποία και ευχαριστώ θερμά για τις ώρες που αφιέρωσε για να επιτευχθεί αυτό. Στην διάρκεια βεβαίως, χρειάστηκε να το διαβάσω και πάλι για τυχόν επιπλέον διορθώσεις και η αλήθεια είναι πως είχα στο νου μου να "κόψω" ορισμένες από τις ερωτικές περιγραφές. Στο τέλος όμως συνειδητοποίησα πως η κάθε μία είχε σκοπό ύπαρξης κι έτσι τις άφησα ως είχαν. Ωστόσο, δεν θα άλλαζα κάτι στον ρου της ιστορίας μου, γιατί το αποτέλεσμα ακολούθησε το αρχικό μου πλάνο.

5. Τελικά μπορεί η σκοτεινή πλευρά της ψυχής να αλλάζει  ?Πιστεύεται ότι ο άνθρωπος αλλάζει με τα όσα του συμβαίνουν στην ζωή ?  Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας.

Γενικώς πιστεύω πως οι άνθρωποι, ανάλογα βεβαίως τις συνθήκες και τα κατά καιρούς βιώματά τους, μπορούν κι έχουν την δυνατότητα να αλλάξουν. Για παράδειγμα, σαν νέοι δεν έχουμε τις ίδιες ανησυχίες, προβληματισμούς, αλλά και σχέδια με αυτά που γεννιούνται μέσα μας όταν πλέον μεγαλώνουμε. Αλλάζουν οι προτεραιότητές μας, αλλά και οι στόχοι μας. Άρα μπορεί να αλλάξουν, να διαφοροποιηθούν και οι απόψεις μας, καθώς και η στάση ζωή μας. Όλα εξαρτώνται από τα βιώματα και τις επιρροές του ίδιου του περιβάλλοντός μας. Οι άνθρωποι που εμφανίζονται στην ζωή μας, καλοί ή και πιο δύσκολοι, έρχονται για να μας δείξουν πόσο δυνατοί ή αδύναμοι είμαστε και με την συμπεριφορά και την επίδρασή τους επάνω μας, σηματοδοτούν και την δική μας πορεία. Έτσι και στην περίπτωση της ηρωίδας μου. Η Εμιλυ δεν γεννήθηκε έχοντας κρυμμένη στην ψυχή της μία σκοτεινή πλευρά. Τα άσχημα γεγονότα που συνέβησαν κατά την παιδική και νεανική της ηλικία, διαμόρφωσαν έναν άλλον χαρακτήρα από αυτόν που θα είχε αν συνέχιζε να ζει αρμονικά με τους γονείς της, στο πατρικό της σπίτι στο Σαουθάμπτον. Όμως, οι τραγικές εξελίξεις μετά τον άδικο χαμό του πατέρα της, η σκληρή στάση μίας ψυχρής και "απούσας" μητέρας, καθώς ο σεξουαλικός εξευτελισμός και η βάναυση κακοποίηση που υπέστη από τον αδίστακτο εραστή (της μητέρας της), σκότωσαν κάθε αγνό και τρυφερό κύτταρο της ύπαρξής της. Το χαμόγελο έσβησε από τα χείλη της και η αγάπη που διέθετε στην καρδιά της, μετατράπηκε σε άσβεστο μίσος για τους υπαίτιους της κόλασης που βίωνε για έξι ολόκληρα χρόνια. Πήρε την απόφαση λοιπόν να τιμωρήσει η ίδια όλους όσοι έφταιξαν για τα βάσανά της. Μελέτησε το δόλιο σχέδιό της μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, εκτός από μία… Οι άνθρωποι δεν διαθέτουν μονάχα μυαλό, αλλά και καρδιά. Αυτή ήταν και η "λεπτομέρεια" που της διέφυγε και έτσι τα πράγματα στην πορεία ξέφυγαν από τον έλεγχό της… Τα μηνύματα που θα ήθελα να αποκομίσει ο αναγνώστης είναι πως "στο παιχνίδι της εκδίκησης δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Μονάχα πολλαπλά θύματα!" Όπως επίσης πως "η συγχώρεση είναι λύτρωση!" Νοιώθουμε πράγματι ανακουφισμένοι όταν μπορούμε να την αισθανθούμε. Είναι ένα μεγάλο δώρο που οφείλουμε να κάνουμε στον εαυτό μας. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως "κριτής είναι μονάχα ο Θεός! Δεν είναι δυνατόν να του κλέψουμε αυτό τον ρόλο, γιατί δεν μας ανήκει"… Επίσης θα ήθελα να προσθέσω πως "η ευτυχία δεν είναι επιλογή. Είναι αποτέλεσμα των πράξεων και των αποφάσεών μας, διότι αυτές μας καθορίζουν και σαν ανθρώπους. Κανείς δεν μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους, αν δεν το θελήσουμε εμείς οι ίδιοι. Και φυσικά η ευτυχία δεν έρχεται μόνη της. Χρειάζεται να την διεκδικήσουμε και αυτό θέλει και κόπο και τρόπο!" Και κάτι τελευταίο· όπως λέει και η παροιμία "όταν σπέρνουμε ανέμους, θερίζουμε θύελλες". Έτσι συμβαίνει και στην ιστορία της Εμιλυ. "Όταν γεμίσουμε την ψυχή μας με σκοτάδι, πως θέλουμε να ανατείλει στην καρδιά μας το φως; Αν πράγματι αγαπάμε τον εαυτό μας, πρέπει να τον απαλλάξουμε από τα πάθη και τα μίση και να τον αποδεσμεύσουμε από κάθε σκοτεινό συναίσθημα. Μονάχα η αγάπη, η συμπόνια και η κατανόηση μπορούν να ελαφρύνουν την συνείδησή μας. Και τότε μπορούμε να νιώσουμε πράγματι ελεύθεροι και ζωντανοί!"

 6. Σκεφτήκατε ότι κάποιοι μπορεί να ασκήσουν αρνητική κριτική για το βιβλίο,σαν καινούργια συγγραφέας είσαστε προετοιμασμένη για το πως θα αντιδράσετε?

Αυτό δυστυχώς είναι αναπόφευκτο. Οι γνώμες, οι απόψεις διίστανται γιατί, πολύ απλά, δεν έχει όλος ο κόσμος τα ίδια γούστα. Άλλοι αρέσκονται στα ιστορικά βιβλία, άλλοι στα αστυνομικά, στα θρίλερ ή στις ιστορίες μυστηρίου. Αλλά ακόμη και αυτοί που διαβάζουν αισθηματικά, κοινωνικά, ερωτικά ή και ψυχολογικά δράματα, μπορεί η δική μου ιστορία (που συγκαταλέγεται σε αυτό το είδος), να τους αφήσει παγερά αδιάφορους. Είναι στενάχωρο μεν, κατανοητό και αποδεκτό δε. Όμως, ακόμη και μέσα από μία αρνητική κριτική μπορεί να βγει ένα θετικό αποτέλεσμα. Ωθεί τον δημιουργό να βελτιωθεί και να γίνει καλύτερος. Συνεπώς είμαι ανοικτή σε κάθε κριτική: θετική ή αρνητική, φθάνει να εκφράζεται με σεβασμό και με σκοπό να διορθώσει, να βελτιώσει και όχι να προσβάλλει και να μειώσει τον δημιουργό και το έργο του. Γιατί ας μην ξεχνάμε πως για να γραφτεί ένα βιβλίο, ένα ποίημα, να ολοκληρωθεί ένας πίνακας ζωγραφικής ή ένα γλυπτό, ο καλλιτέχνης καταθέτει ένα κομμάτι του εαυτού του και ξοδεύει πολύτιμο χρόνο από την ζωή του. Μόνο και μόνο γι αυτό, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με σεβασμό και ευγένεια. Εποικοδομητική λοιπόν η αρνητική κριτική, αλλά δοσμένη με αξιοπρέπεια και σύνεση! Παρ' όλα αυτά, μέχρι στιγμής - ευτυχώς - τα μηνύματα που λαμβάνω από διάφορους (γνωστούς και ξένους) αναγνώστες είναι ενθαρρυντικά. Ο φόβος μου ήταν μήπως, λόγω του μεγάλου όγκου που έχει το βιβλίο, η υπόθεση κάνει την γνωστή "κοιλιά" και κουράσει με επιπλέον περιγραφές, αναγκάζοντας τον αναγνώστη να το απορρίψει. Όμως, όσοι από το αναγνωστικό κοινό επικοινώνησαν μαζί μου, με διαβεβαίωσαν για το αντίθετο. Ισχυρίζονται πως η ιστορία δεν "πλατειάζει" και βρίσκουν τις περιγραφές κινηματογραφικές και την πλοκή ενδιαφέρουσα. Μην ξεχνάμε όμως πως ο χρόνος είναι ο τελικός κριτής! Το μόνο που ζητώ από τους αναγνώστες είναι να δώσουν στην Εμιλυ μία ευκαιρία να τους κερδίσει με την ιστορία της…

 7. Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο στο μέλλον; 

Μία δεύτερη ιστορία είναι ήδη έτοιμη και περιμένει στο συρτάρι για να δοθεί προς έκδοση. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να μου επιτρέψετε να δώσω ένα μικρό στίγμα της υπόθεσης. Καταρχήν, ο τίτλος της ιστορίας είναι "Η Τάξη του '82" και αναφέρεται στην επανένωση (το γνωστό reunion) δέκα συμμαθητριών, οι οποίες αποφοίτησαν από το σχολείο το 1982 και αποφάσισαν - μετά από 35 ολόκληρα χρόνια - να βρεθούν ξανά στο εξοχικό σπίτι της μίας από αυτές. Σε αυτή λοιπόν την ξεχωριστή και ασυνήθιστη συνάντηση, η κάθε μία θα αναλάβει να ξετυλίξει το κουβάρι των αναμνήσεών της στα χρόνια που μεσολάβησαν. Οι δέκα αυτές ιστορίες περιέχουν ενδιαφέρουσες πτυχές της ζωής αυτών των γυναικών, που διανύουν αισίως την δεκαετία των πενήντα (μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό;), αστείες, αλλά και στενάχωρες έως δραματικές λεπτομέρειες από την πορεία τους σε επαγγελματικό, κοινωνικό και αισθηματικό επίπεδο. Θα επιχειρήσουν να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις με τους γύρω τους, συγχωρώντας κάποιους από αυτούς, αλλά και απορρίπτοντας ορισμένους άλλους, που αποδεδειγμένα τις πόνεσαν, αφήνοντας ανεξίτηλα τα σημάδια τους. Το μυθιστόρημα αυτό, περιέχει και αυτοβιογραφικά στοιχεία, που όμως είναι διάσπαρτα μέσα στις δέκα διαφορετικές αφηγήσεις. Κατά την ταπεινή μου άποψη, η υπόθεση είναι ιδιαιτέρως πρωτόλεια και μεταφέρει αρκετά κοινωνικά μηνύματα, ιδίως σε άτομα που ηλικιακά βρίσκονται κοντά στις ηρωίδες του μυθιστορήματος, αλλά και σε αναγνώστριες/ες που έχουν βιώσει έντονες συναισθηματικές αναταραχές στην διάρκεια της ζωής τους. Θέλω να πιστεύω λοιπόν πως καθεμία (και γιατί όχι, καθένας) θα βρει πολλά κοινά στοιχεία με τις δέκα αυτές γυναίκες. Αυτό το διάστημα δουλεύω πάνω σε μία τρίτη ιστορία, η οποία - αν το επιτρέψουν οι συνθήκες - θα είναι έτοιμη προς το τέλος του χρόνου, ώστε να πάρει και αυτή σειρά για την απαραίτητη αξιολόγηση.


8. Πείτε μας αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς.

Δεν θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου βιβλιοφάγο. Δεν διαβάζω δηλαδή οκτώ και δέκα βιβλία το μήνα, αλλά το χρόνο. Όσο για τα βιβλία που διαβάζω; Σε μικρότερη ηλικία είχα καταπιαστεί με τους κλασσικούς συγγραφείς που είναι καθολικά αποδεκτοί και αναγνωρίσιμοι, όπως Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, αδερφές Μπροντέ, Τζέιν Ωστεν, Τσαρλς Ντίκενς (για το εξαιρετικό "Μεγάλες προσδοκίες"), Λόρκα, Στάινμπεκ, Θερβάντες, Παπαδιαμάντη, Καζαντζάκη, ΡοΪδη Πηνελόπη Δέλτα, Λουντέμη, Βενέζη, Καραγάτση! Τα τελευταία χρόνια διαβάζω πιο νέους (όχι ηλικιακά) δημιουργούς, όπως ο Γιώργος Πολυράκης, η Κάλη Καρατζά, ο Αλέξης Σταμάτης, η Έλενα Ακρίτα, ο Θεόδωρος Παπαθεοδώρου, η Ρούλα Σαμαϊλίδου, η Κωνσταντίνα Μόσχου και αρκετούς ακόμη, από τους οποίους ζητώ ταπεινά συγνώμη που δεν μπόρεσα να τους αναφέρω… Πριν λίγες μέρες τελείωσα την "Αμαρτία της Ομορφιάς", της Σόφης Θεοδωρίδου και έχω να πω τα καλύτερα. Λυρική γραφή με υπέροχες, εμπνευσμένες περιγραφές, βατός και κατανοητός, μα ιδιαίτερος λόγος, με βαθιά ψυχογραφήματα και πολλά ιστορικά στοιχεία, δοσμένα με σεβασμό και ήθος. Ο τρόπος έκφρασης ποιητικός και ενώ η συγγραφέας καταπιάνεται και σε άλλα της βιβλία με το ίδιο θέμα (Ελλάδα και συγκεκριμένα, κάπου στην Μακεδονία του μεσοπολέμου), κάθε φορά προσδίδει μία μοναδικότητα στην ιστορία που αφηγείται. Δηλώνω θαυμάστριά της.

9. Κυρία Κυριφίδη τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Το βιβλίο μου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη και μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία ή να το παραγγείλετε απευθείας από τον εκδοτικό Οίκο, όπου και θα σας σταλεί άμεσα. Εμένα μπορείτε να με βρείτε στην σελίδα μου στο Facebook (Τόνια Κυριφίδη), αλλά και στο προσωπικό μου λογαριασμό (Κυριφίδη Τόνια), καθώς και στο Instagram (toniakyrifidi). Επίσης όσοι επιθυμούν, μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου και μέσω e-mail:toniakyrifidi@yahoo.gr

Τελειώνοντας θα ήθελα να πω και πάλι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε σας και το BEAYTY DAYS WITH A BOOK, για την πολύ ωραία συνέντευξη και για τις ουσιαστικές και στοχευμένες ερωτήσεις που ελπίζω πως θα δώσουν στο αναγνωστικό κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει την άγνωστη Τόνια Κυριφίδη και το πρώτο της πόνημα! Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους καλό, δημιουργικό και γεμάτο εικόνες και χρώματα, φθινόπωρο και φυσικά καλά αναγνώσματα